این پنج سال جبران ناشدنی!
اسفند ۹۲ هوا سرد بود اما سخنان پرحرارت و پرهیجان رئیسجمهور محترم در جمع رؤسای دانشگاهها و پارکهای علم و فناوری، گرمی خاصی ایجاد کرده بود و شاید بیش از هر کس دیگر، خود رئیسجمهور دستخوش آن حرارت شده بود.
اسفند ۹۲ هوا سرد بود اما سخنان پرحرارت و پرهیجان رئیسجمهور محترم در جمع رؤسای دانشگاهها و پارکهای علم و فناوری، گرمی خاصی ایجاد کرده بود و شاید بیش از هر کس دیگر، خود رئیسجمهور دستخوش آن حرارت شده بود.
دوسال قبل همه دوست داشتند حتی در مراسم افتتاح جوی آبرسانی از روستای بالایی به پایینی،بادی در گلو بیندازند و گویی اخبار پشت پردهای دارند که هیچکس دیگری ندارد، نگاه عاقل اندر سفیهی به شنوندگان بکنند و لب به تعریف و تمجید از مزایای برجام باز کنند.
با جماعتی مواجهیم که همزمان با اینکه دولتی و مرتزق از دولت هستند، از فقر و فقدان امکانات و کوتاهی دولت را به سیاهترین وجه ممکن به رخ کشیده و به جای پرسش اصولی از دولت،مملکت را سیاه و عاجز نشان میدهند!
پیروزی مهم و شکوهمند نیروهای مقاومت بر اَبَرپروژه آمریکا در منطقه یعنی جریان وحشی و تکفیری داعش، میتواند و باید مبنای تجدیدنظر در بسیاری از روشها، رفتارها و راهکارها باشد.
چهار سال است مشفقانه و نقادانه، خطر اعتماد به آمریکا گوشزد میشود. از نخستین روزهای مذاکرات هستهای، غیرقابل اعتماد بودن آمریکا – فارغ از اینکه چه کسی و چه جناحی در آن کشور بر سر کار باشد- بیان شد و مکررا گفته شد که فریب لبخند دشمن را نباید خورد.
چند روز قبل سخنگوی محترم دولت در گفتوگوی هفتگی با خبرنگاران، برخی آمار و ارقام را ارائه کرد که در نوع خود جالب و شنیدنی است و صد البته تعجبآور که چگونه درباره «ریز»ها تا این اندازه «درشتنمائی» میشود؟!.
پیرمرد گدا و درمانده تعریف میکرد: جوان بودم و در اصفهان، دواتگری میکردم (ظروف فلزی میساختم) حاکم اصفهان، چهل دواتگر را فراخواند، مرا برگزید و نزد امیرکبیر به تهران فرستاد... .
این خطر بزرگی است که برخی مسئولان نظام در قلههای افسانهای ثروت چندهزار میلیارد تومانی باشند و بعد هم در مقام توجیه سبک زندگی اشرافی خود، در پی توجیهتراشی دینی باشند و مانور تجمل بدهند.
اگر مردم فلان منطقه دور مدتهاست آب یا برق ندارند و مسئولان دولتی مشغول همایش و نمایش هستند، یعنی تلاش برای تبدیل یک نیاز عادی به یک مشکل اجتماعی!